مقدمه : انقدر عجله دارم که باید بی مقدمه برم سر اصل مطلب که المسافر کالمجنون(عجب بوی وطنی پیچیده در مشاممان!) اما همین وب نوشت در روزهای آخر هم صدق جنونه ! مطالب بسیاری در ذهنم بود و از بعضی جاها هم دعوت شده بودیم برای پیوستن به موج های نویسندگی اما موضوعی بر همه چیز شد و دست به کیبورد شدیم که :
--------------------------------------------------------------
همیشه متصور بودم که «عجب سعادتی دارند این آقایون مسلمونی که همسری تازه مسلمون نصیبشون میشه!» و همیشه به این آقایون توصیه مراعات رفتار خوب اسلامی با همسرهاشون رو می کردم و در دلم می گفتم ای کاش این آقا بدونه چه چیزی قسمتش شده! اما دو شب هست که با تمام وجود باور کرده ام که بعضا اجر این آقایون اگه بیشتر از خانوم های تازه مسلمونشون نباشه کمتر هم نیست. یعنی درست از زمانی که قضیه ازدواج دوست تازه مسلمون لیتوانیایی ام با یه آقای ایرانی الاصل مقیم دبی پیش اومد :
آمنه : « پسر خیلی خوبی هست. رضا بسیار ساده جوون و مهربونه. همونجوری که دیدی خیلی مودبه، اما خب یه کم ملتزم به نماز صبح نیست که در طی چند مشاروه نتی ملتزمش کردم! »
من : « خوشا به سعادتش! آمنه! می دونی چقدر ثواب کردی ؟! حالا راستش رو بگو فعلا که تو بحرینی و تا موعد ازدواج فرا برسه از هم دورید؛ احساس دلتنگی هم داری؟! »
آمنه : « از وقتی که قرار به ازدواج میشه کلا حس آدم عوض میشه اما این احساس علاقه وقتی بیشتر شد که رضا با لطف تمام مسایل من رو پذیرفت. »
من  : «چه مسایلی مثلا ؟ پیش شرط های عقد منظورته؟ »
آمنه : « نه! واقعیتش اینه که من دیدم باید با رضا صداقت داشته باشم. بهش گفتم که 20 سال از عمرم رو با فرهنگ غربی زندگی کردم؛ طبعا دوست پسر داشتم و بقیش بمونه تو پرانتز ( خودتون تو پرانتز رو بخونید ) و رضا خیلی راحت جواب داد :« چیزی که الان هستی برای من مهمه! اینکه تصمیم گرفتی تغییر روش بدی و نیازی نمی بینم در مورد گذشته تو کنجکاوری کنم! » »
** ‏بقیه گفت و شنود ما اهمیتی نداره اما چیزی که مهمه این که تو دلم گفتم : « آقا رضا یک هیچ به نفع شما » که واقعا نمونه عملی آیه قران کریم هستی که مضومنش این هست : « کاری به گذشته افراد که کافر بوده اند نداشته باشید و ... »

مخلص : «خدا یا نصیب همه ما مثل آمنه ها تولدی مجدد و روزی همه ما مثل رضا ها صبر و استواری عقیده بفرما .»
برو ای زاهد و بر دردکـشان خرده مـگیر
کـه ندادند جز این تحفه به ما روز السـت
آن چـه او ریخت بـه پیمانـه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مـسـت
خـنده جام می و زلـف گره گیر نـگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکسـت
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
تتمه : دیده بگشا ای صنم ... ایران دارم میــــــــــــــــــام ( خود تحویل گیری از نوع مفرط!)