از قطعنامه‌ها دو سال بزرگ‌تر بود

از غزه

دو روز كوچك‌تر

تازه به حرف آمده بود

اما هنوز نام خود را نمي‌گفت

با آن كه بابا را مي‌گفت

شمع را مي‌گفت

و غزه را ...

ديشب شب تولد او بود

كه برق نبود

پدر به آسمان اشاره كرد و گفت:

الان شمع‌ها روشن مي‌شوند...

و شد!

در خانه شمع نبود

اگر چه كيك خنده مادر بود

پدر گفت:

به خاطر تو مي‌زنند عندليب!

و خنديد...

مغازه‌هاي غزه بادكنك نداشتند

مغازه‌هاي غزه

بي شمع مي‌سوختند

- بابا ! ماه ...

- ماه را كلاه سرت خواهم كرد دختركم!

- بابا ! ستاره...

- دارند به جشن تولد تو مي‌آيند ...

ببين چه گونه راه مي‌روند!

دوباره فشفشه‌اي روشن شد

با فسفر سفيد

پدر فرياد زد: به خاطر خدا نزنيد...

مادر مي‌خواست فوت كند

كه كيك خنده‌اش خونين شد!

تنها در چشم‌هاي دخترك

دو شمع كوچك مي‌سوخت...
(شعر از عليرضا قزوه)