پیش نوشت: این نوشته هیچ ارتباطی با «غربت نوشته ها» ندارد! هرچند که حرف به حرفش «اوج قرب و غربت» است. باتشکر از پدرم.

غروب؟ غروب جمعه           مسیح؟ امام زمان       بیکاری؟ کار همه               
                       کربلا؟ کربلا!کربلا! مارودارن میارن
فرهاد؟ خیلی باورش نکردیم  تیشه؟ کارهای فرهنگی ما  آقازاده؟ ردگم کنی 
فقر؟ ثروت                   فساد؟ غفلت                تبعیض؟ منفعت خواهی       شر؟ خود واقعی تمدن غرب
                                نسل اول؟ کارشان را خوب انجام دادند
                           نسل دوم؟ همان سه گروهی که شهید باکری گفت
                        نسل سوم؟ نقطه محوری شعارهای تبلیغاتی انتخابات هفتم
مرگ؟ جریان همیشگی زندگی  هویت؟ گمشده اصلی    
                               هوای نفس؟ ما رو چه به این حرفها
جام زهر؟ آخرین تعارفی که به سیدعلی شد.   شبیخون؟ هنوز جدی گرفته نشده
نماز شب؟ آخرین نجوای امام    غرب؟ آخر خط          شرق؟ نقطه امید           
بسیجی؟ مظلوم میان خودیها              پنجاه و هفت؟ یادش بخیر!
عدالت؟ مهدی (ع)                آزادی؟ اکسیژن             
ابن سینا؟ لم یکن له کفوا احد  حلاج؟ روا باشد انا الحق از درختی ....  
یوسف؟ با خدا باش. خدا همه جور ترو خشکت می کنه.       
معاویه؟ سگ آب کشیده      حر؟ قطره ی به دریا پیوسته   ابوذر؟ عین زلالی            
مالک اشتر؟ یک گام تا خیمه ی معاویه... اما      زینب؟ و ما ادریک ما زینب.        
علی (ع)؟ روزگار بیش از پنج بهار حکومتش را تاب نیاورد.
حسین (ع)؟ عشق علیه السلام           مهدی (عج)؟ با یک گل بهار می شود.
                                       سید روح الله خمینی؟
                                هر چه گویم عشق را شرح و بیان
                               چون به عشق آیم خجل گردم از آن
                                      سید علی خامنه ای؟
                           مخواه از نابرادرها که یار مهربان گردند
                         عزیز مصر گشتن، یوسف من! دردسر دارد
سید محمد حسینی بهشتی؟ یک استثنا      مصطفی چمران؟ یک دنیا گمنامی
سید مرتضی آوینی؟ تندیس هنر متعهد               صادق آهنگران؟ صبح عملیات