اى غریبى که ز جدّ و پدر خویش جدائى خفته در خاک خراسان ، تو غریب الغربائى
چه ثنا گویمت ، اى داور هفتاد و دو ملّت که ثنا خوانده خدایت ، تو چه محتاج ثنائى
اى شه یثرب و بطحاتو غریبى به خراسان سرور جمله غریبان و معین الضّعفائى
اغنیــــا مکّــــــه روند و فقرا سوى تو آیند جان به قربان تو اى شاه که حجّ فقرائى
بی مقدمه و بی پی نوشت : باز قسمت شد زایر حریم حضرتش شویم و عجبا که هر چه ما نامهربانتر آنان کریم تر و به قول دوستان :فراموش شدگان فراموش کنندگان را فراموش نمی کنند. اما از رویا رویی بس خجلم که منقول است از ثامن الحجج(ع) :
«إ نّا لَنَعْرِفُ الرَّجُلَ إ ذا رَاءیْناهُ بِحَقیقَةِ الا یمانِ وَ بِحَقیقَةِ النِّفاقِ.»
«همانا ما اهل بیت عصمت و طهارت چنانچه شخصى را بنگریم ، ایمان و اعتقاد او را مى شناسیم که اعتقادات درونى و افکار او چگونه است .»
قال امام الرضا (ع): «شیعَتُناالمُسَّلِمُونَ لاِ مْرِنا، الْآخِذُونَ بِقَوْلِنا، الْمُخالِفُونَ لاِ عْدائِنا، فَمَنْ لَمْ یَکُنْ کَذلِکَ فَلَیْسَ مِنّا»
«شیعیان ما کسانى هستند که تسلیم امر و نهى ما باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگى در عمل و گفتار خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر که چنین نباشد از ما نیست.»
قلم شما: رد قلم