می دانم تکراری می نویسم اما بغض اگر نشکند کینه می شود و نمی خواهم کینه اویی که هزار چشم و دل امید به او بسته ایم در ذهنم نقش ببندد:

اصلا باور کردنی نیست ! نه اصلا !آیا این سیاه ترین نقطه را از تاریخ ریاست جمهوری دکتر اصلا می شود پاک کرد؟
بعد از این همه تاخیر -بگذریم از افاضات مراسم تودیع جناب مشایی- آیا این رسم پاسخگویی به کلام رهبری بود؟ دکتر این سخن شما را هر چه کردیم هضم نتوانستیم: ".... مرقومه مورخه 88.4.27 حضرتعالی به استناد اصل 57 قانون اساسی اجرا شد...." 
از این گفته شما چه باید برداشت کرد؟!  آیا این بدان معنا ست که اگر شما شماره بند قانون اساسی را نمی یافتید دلیل دیگری برای اطاعت اوامر رهبری نداشتید؟ ولایت ضمانت قانون است یا قانون ضامن آن؟
هنوز آه مان از نهادمان بر نخواسته بود که حکم بعدی ایشان را صادر نمودید. آقای دکتر به عنوان فرزند کوچک ولایت عرض می کنم پاسخ ولی تنها این است: "سمعا و طاعتا" آن هم با دل و جان و نه هزار دلیل و فلسفه آوردن و ...در آخر با اکراه پذیرفتن. 
دکتر جان خاطره تلخی در اذهان دوستداران ولایی ات باقی گذاشتی . متاسفم که بگویم :" بیگانه اگر می شکند ... از دوست بپرسید چرا می شکند؟"
شاید هم در ارزشیابی دوستی شما  اشتباه کرده ایم. اما نه هرگز اینطور نیست. شما هم انسانید و جایز الخطا!
(هر چند که این دلیل در خور رییس جمهور ما نیست اما می تواند بهانه ای باشد برای جبران اشتباه.)